Dankjewel Peter voor het doorgeven van de pen aan mij.
Maar je zet me wel aan het denken hoor, waar zal ik beginnen? Ja dat is natuurlijk al lang geleden hoor. Ik zal het niet hebben over hoe ik bij de vereniging ben gekomen, want dat weet iedereen nu wel zo’n beetje. Crescendo is een heerlijke vereniging, waar iedereen elkaar kent, en zich thuis voelt, en de naam harmonie zeker verdient.
Ik blaas op een klarinet met nog steeds veel plezier. Mijn plaatsje, naast Peter die vele jaren solo en 1e klarinet speelt, heb ik afgestaan aan Evie-Janne van Noorel (een jong talent) en ik ben een plaatsje naar achteren gegaan en speel nu 2e partijen.
Ja, zo merk je dat je wat ouder wordt, dat je wel een stapje terug moet doen. Ook omdat ik een beetje tob met mijn gehoor, wat natuurlijk met muziek maken heel vervelend is. Maar ik wil nog niet stoppen en zolang ik met mijn goede oor nog voldoende kan horen, ga ik het nog wel enkele jaren volhouden. Misschien ga ik mijn 55-jarig jubileum als spelend lid, nog meemaken, dat zou toch te gek zijn!
Mijn man Kees en twee van onze drie dochters spelen ook bij Crescendo. En nu kan ik, met veel plezier, ook wel verklappen dat een kleinzoon van mij, Quinten ook met muziekspelen is begonnen en wel op de trompet. Hij is al een aantal maanden aan het oefenen en het gaat al steeds beter. Prachtig, wij hebben gelukkig de muzikale genen doorgegeven, en er wordt weer wat mee gedaan!
Ik verheug me er al op om met drie generaties in een orkest te kunnen spelen, en dat is natuurlijk Crescendo, waar ik ook ben begonnen, als meisje, op 14-jarige leeftijd! Lieve Quinten, ik hoop dat je er net zo lang als oma, en met evenveel plezier zult blijven spelen. Succes jongen.
Als laatste wil ik iedereen een heel gelukkig en vooral gezond en muzikaal 2015 toe wensen.
En de “pen” zou ik graag doorgeven aan René Zonneveld. Deze trombonist is nog niet zo lang bij ons en ik zou graag wat meer van hem willen weten.
Groeten,
Ali
